اذعان و اعتراف بزرگان اهل سنت به فضیلت سازی برای معاویه و باطل و ضعیف بودن انچه دلالت بر فضیلتی برای معاویه بکند ....

 

عجلونی از علمای شهیر نزد اهل سنت تصریح می کند "

وباب فضائل معاویة لیس فیه حدیث صحیح

در باب فضائل معاویه حدیث صحیحی وجود ندارد

کشف الخفاء جلد 2 صفحه 420 

 

 

 

 

وَ طَائِفَةٌ وَضَعُوا لِمُعَاوِیَةَ فَضَائِلَ وَرَوَوْا أَحَادِیثَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ فِی ذَلِکَ کُلُّهَا کَذِبٌ

و عده ای برای معاویه فضائلی را ساختند و ان را به عنوان حدیث به پیاکبر اکرم نسبت دادند که همه انها کذب است !!

منهاج السنة، جلد ۴،ص۴۰۰

 

 

 

 

 

ابن حجر عسقلانی هم اینگونه اعتراف به ساختگی و باطل بودن انچه بعنوان فضیلت برای معاویه نقل می شود می کند :

فأشار بهذا إلى ما اختلقوه لمعاویة من الفضائل مما لا أصل له و قد ورد فی فضائل معاویة أحادیث کثیرة لکن لیس فیها ما یصح من طریق الإسناد

و یخاری با عدم ذکر فضیلتی برای معاویه در صحیح بخاری به حدیث سازی هایی در این مورد که هیچ اصل و حقیقتی ندارند اشاره کرده ، (ابن حجر) : در فضائل معاویه احادیثی وارد شده اما هیچ کدامشان سند و طریق درست و صحیحی ندارند !!

فتح الباری بشرح صحیح البخاری.ج8 ص473.ط دار الطیبة

 

 

 

 

 

 

اسحاق بن راهویه از مشایخ حدیثی بخاری  گفته است:

لا یصح عن النبی فی فضل معاویة شیء

هیچ چیزی از احادیث منتسب به پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در فضل معاویه صحیح نیست.

سیر أعلام النبلاء ج 3 ص 132

 

 

 

 

 

 

عینى حنفی شارح صحیح مسلم هم این گونه اذعان می کند و مى گوید

 

: فان قلت: قدورد فی فضیلته ـ معاویة ـ أحادیث کثیرة. قلت: نعم، ولکن لیس فیها حدیث یصح من طریق الأسناد. نصّ علیه ابن راهویه والنسائی وغیرهما. فلذلک قال البخاری: باب ذکر معاویة ولم یقل: فضله، ولا منقبته.

یعنى اگر بگوئید: در فضیلت معاویه احادیث زیادى نقل شده، مى گوئیم: آرى، ولى از نظر سند، هیچکدام صحیح نیست. و این معنا را بزرگانى همچو إسحاق بن راهویه و نسائى و دیگران نیز گفته اند.

بدین جهت: بخارى در عنوان بحث معاویه گفته است: «باب ذکر معاویه» نام خود معاویه را آورده، ولى نگفته: باب فضل و یا مناقب معاویه. چون مناقب و فضائل، به سند صحیح نرسیده است.

 عمده القاری ج 16 ص 249