ایا بر اساس منابع وهابیت ایه 32 احزاب شامل عایشه هم می شود ؟!
ایا عایشه و زنان دیگر پیامبر اکرم با زنان دیگر بر اساس قران کریم فرقی دارند ؟!
یا نِسَاءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفًا [32]
اى زنان پیامبر، شما همانند دیگر زنان نیستید اگر از خدا بترسید. پس به نرمى سخن مگویید تا آن مردى که در قلب او مرضى هست به طمع افتد. و سخن پسندیده بگویید. (32)
32 احزاب
با توجه به این ایه شریفه ان همسرانی از همسران پیامبر شامل این احترام ویژه می شوند که این این شروط را داشته باشند :
یک : تقوا پیشه کنند و از خدا بترسند
دوم : باعث طمع مردان نشوند
سوم : سخن پسندیده بیان کنند
حال شاید پرسیده شود آیا عایشه بنت ابی بکر بر مبنای کتب بزرگان اهل وهابیت عامل به این سه شرط بوده یا خیر :
ایا کسی که بر خلاف دستور و نص صریح خداوند مبنی بر خانه نشینی از خانه خویش برای جنگ با اهل بیت علیهم السلام در جمل خارج شد و باعث کشته شدن بسیاری از مسلمانان و صحابه پیامبر شد تقوا را رعایت کرده است ؟!
ولا نشک أن خروج أم المؤمنین کان خطأ من أصله ولذلک همت بالرجوع حین علمت بتحقق نبؤة النبی صلى الله علیه وسلم عند الحوأب، ولکن الزبیر رضی الله عنه أقنعها بترک الرجوع بقوله " عسى الله أن یصلح بک بین الناس " ولا نشک أنه کان مخطئا فی ذلک أیضا.
والعقل یقطع بأنه لا مناص من القول بتخطئة إحدى الطائفتین المتقاتلتین اللتین وقع فیهما مئات القتلى ولا شک أن عائشة رضی الله عنها المخطئة لأسباب کثیرة وأدلة واضحة.
و شک نداریم که خروج عایشه از اصل خطا بوده.... و شک نداریم که عایشه خطا کار بوده است در آن.
و عقل حکم میکند که چاره ای نیست جز اینکه یکی از دو طائفه در کشته شدن صدها مسلمان مقصر بدانیم و شکی نداریم که عایشه به دلایلی بسیار خطا کار بوده و دلایل بسیار و اشکار است.
سلسلة الاحادیث الصحیحه جلد 1 صفحه 854.
ایا کسی که پیامبر دستور جنگ با او را داده اهل تقواست ؟!
حدثنا عباد بن یعقوب قال نا الربیع بن سعید قال نا سعید بن عبید عن علی بن ربیعة عن علی قال عهد إلیّ رسول الله صلى الله علیه وسلم فی قتال الناکثین والقاسطین والمارقین.
امیر المومنین علیه السلام فرمود: رسول خدا، از من براى جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین مامور کرد .
البزار البحر الزخار (مسند البزار)، ج3، ص26ـ 27، ح774، مؤسسة علوم القرآن، مکتبة العلوم والحکم - بیروت
هیثمى بعد از نقل این روایت میگوید:
رواه البزار والطبرانی فی الأوسط وأحد إسنادی البزار رجاله رجال الصحیح غیر الربیع بن سعید ووثقه ابن حبان.
این روایت را بزار و طبرانى نقل کرده اند که رجال سند بکى از نقلهاى بزار، راویان صحیح بخارى هستند غیر از ربیع بن سعید که ابن حبان او را نیز توثیق کرده است.
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج7، ص 238، ناشر: دار الریان للتراث/ دار الکتاب العربی - القاهرة
ایا کسی که با امیرالمومنین علیه السلام بر خلاف نص صریح رسول اکرم به جنگ می رود اهل تقواست مگر پیامبر اکرم نفرمودند :
«عادی الله من عادی علیا»
هر کسی با علی علیه السلام دشمنی کند، با خدا دشمنی کرده است.
صحیح الجامع الصغیر وزیادته، الألبانی، جلد 2، صفحه 735
ألبانی سند روایت را تصحیح کرده است.
ایا کسی که خداوند دشمن اوست اهل تقواست ؟
ایا کسی که به اعتراف خودش به راحتی و از روی حسادت دروغ می گفته اهل تقواست ؟ :
- حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ مُوسَى، أَخْبَرَنَا هِشَامُ بْنُ یُوسُفَ، عَنِ ابْنِ جُرَیْجٍ، عَنْ عَطَاءٍ، عَنْ عُبَیْدِ بْنِ عُمَیْرٍ، عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا، قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَشْرَبُ عَسَلًا عِنْدَ زَیْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ، وَیَمْکُثُ عِنْدَهَا، فَوَاطَیْتُ أَنَا وَحَفْصَةُ عَلَى، أَیَّتُنَا دَخَلَ عَلَیْهَا فَلْتَقُلْ لَهُ: أَکَلْتَ مَغَافِیرَ، إِنِّی أَجِدُ مِنْکَ رِیحَ مَغَافِیرَ، قَالَ: «لاَ، وَلَکِنِّی کُنْتُ أَشْرَبُ عَسَلًا عِنْدَ زَیْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ، فَلَنْ أَعُودَ لَهُ، وَقَدْ حَلَفْتُ، لاَ تُخْبِرِی بِذَلِکَ أَحَدًا»
از عایشه نقل شده است که گفت رسول الله ص نزد زینب بنت جحش عسل مینوشید و نزد او می ماند.پس من و حفصه دست به یکی کردیم که اگر رسول الله ص بر ما وارد شد به او بگوییم ایا مغافیر خورده ای؟؟؟ما از تو بوی مغافیر را استشمام میکنیم!!!
پیامبر ص فرمود نه در نزد زینب عسل خوردم پس دیگر این کار را نمیکنم و قسم یاد کرد و گفت دیگران را از این موضوع با خبر نکنید.
صحیح البخاری جلد 6 صفحه 156.
و موارد مشابه بسیار .....
که شرط اول در ایه را طبق گفته منابع معتبر وهابیت منتفی می کند ....
برای دانستن در مورد لقب ام المومنین و مطالب راجع به ان به لینک زیر مراجعه شود
https://meshkatvelayat.blog.ir/1403/03/07/%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D9%85%D9%86%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A8%DB%8C-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D9%85-%D8%B5%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%A2%D9%84%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA
در مورد خروج عایشه به قصد جنگ با امیرالمومنین علیه السلام به لینک زیر مراجعه شود
https://meshkatvelayat.blog.ir/1403/03/03/%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87%D9%85-%D8%B5%D9%84-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D9%88-%D8%A2%D9%84-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF
بغض عجیب عایشه نسبت به اهل بیت علیهم السلام قبل از جنگ جمل که حتی حاضر به بردن نام امیرالمومنین علیه السلام هم نبود !!
قال : حدثنا عبد الله حدثنی أبى ثنا عبد الرزاق عن معمر قال قال الزهری وأخبرنی عبید الله بن عبد الله بن عتبة أن عائشة أخبرته قالت : أول ما اشتکى رسول الله صلى الله علیه و سلم فی بیت میمونة فاستأذن أزواجه ان یمرض فی بیتها فأذن له قالت فخرج ویدله على الفضل بن عباس ویدله على رجل آخر وهو یخط برجلیه فی الأرض قال عبید الله فحدثت به بن عباس فقال أتدرون من الرجل الآخر الذی لم تسم عائشة هو علی
ولکن عائشة لا تطیب له نفسا .
شعیب الأرنؤوط : إسناده صحیح على شرط الشیخین
عائشه گفت: هنگامی که بیماری رسول خدا صلی الله علیه وآله شدید شد، از همسرانش اجازه گرفت که دوران نقاهت را در خانه من بگذراند، و آن ها اجازه دادند. پس آن حضرت در حالی خارج شد که دو مرد زیر بغل های او را گرفته بودند و پاهای حضرت از شدت بیماری بر زمین کشیده می شد. عباس و یک مرد دیگر زیر بغل او را گرفته بودند. عبید الله می گوید که این قصه و سخن عائشه را با عبد الله بن عباس در میان گذاشتم؛ پس گفت: آیا می دانید آن مردی که عائشه اسم او را نیاورده چه کسی بود؟ گفتم: خیر. گفت: او علی بن أبی طالب بود اما عایشه نسبت به او دل صاف و بدون غرض نداشت .
أخرج الإمام أحمد بن حنبل فی مسنده ج 6 ص 228
و ابن حجر عسقلانی در توضیح این نقل این گونه می نویسد :
قوله قال هو علی بن أبی طالب زاد الإسماعیلی من روایة عبد الرزاق عن معمر ولکن عائشة لا تطیب نفسا له بخیر ولابن إسحاق فی المغازی عن الزهری ولکنها لا تقدر علی أن تذکره بخیر.
این جمله بخاری «قال هو علی بن أبی طالب» اسماعیلی به از عبد الرزاق از معمر نقل کرده است که: چون عایشه از علی دل خوشی نداشت. و ابن اسحاق در مغازی از زهری نقل کرده است که:چون عائشه نمی توانست از علی (علیه السلام) به نیکی یاد کند.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفای852 هـ)، فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج2، ص156، تحقیق: محب الدین الخطیب، ناشر: دار المعرفة - بیروت.