حسادت و اهانت عائشه نسبت به ام المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها و غضب شدید پیامبر از عایشه

عن عَائِشَةَ أَنّ رَسُولَ اللَّهِ صلی اللَّهُ علیه وسلم کان یُکْثِرُ ذِکْرَ خَدِیجَةَ فقلت ما أَکْثَرَ ما تُکْثِرُ ذِکْرَ خَدِیجَةَ وقد أَخْلَفَ اللَّهُ لک من خَدِیجَةَ عَجُوزٌ حَمْرَاءُ الشِّدْقَیْنِ قد هَلَکَتْ فی دَهْرٍ  فغَضِبَ رسول اللَّهِ صلی اللَّهُ علیه وسلم غَضَبًا ما رَأَیْتُهُ غَضِبَ مثله قَطُّ  وقال إِنَّ اللَّهَ رَزَقَهَا مِنِّی ما لم یَرْزُقْ أَحَدًا مِنْکُنَّ قلت یا رَسُولَ اللَّهِ أعف عَنِّی عَفَا اللَّهُ عَنْکَ وَاللَّهِ لا تَسْمَعُنِی أَذْکُرُ خَدِیجَةَ بَعْدَ هذا الْیَوْمِ بِشَیْءٍ تَکْرَهُهُ .

از عائشه نقل شده است که رسول خدا زیاد از خدیجه یاد می کرد، من گفتم: چه قد زیاد از خدیجه یاد می کنی؛ خداوند به جای خدیجه که پیرزن بی دندان بود و در زمان های گذشته هلاک شده (بهتر از او) را به تو داده است؛ پس رسول خدا خشمگین شد ؛ به طوری که تا کنون او را هرگز این چنین خشمگین ندیده بودم و فرمود: خداوند از او چیزی نصیب من کرده است که از هیچ یک از شما نکرده است . من گفتم: ای پیامبر خدا مرا ببخش، خداوند شما را ببخشد، سوگند به خدا که دیگر درباره خدیجه از من سخنی نخواهی شنید که تو را ناراحت کند.
المعجم الکبیر، ج23 ص11
هیثمی بعد از نقل  می گوید:
 رواه الطبرانی واسانیده حسنة.
مجمع الزوائد ج9 ص224 مکتبة القدسی، القاهرة
 

 

عایشه میگوید: 
ما غِرْتُ على امْرَأَةٍ ما غِرْتُ على خَدِیجَةَ من کَثْرَةِ ذِکْرِ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم إِیَّاهَا قالت وَتَزَوَّجَنِی بَعْدَهَا بِثَلَاثِ سِنِینَ وَأَمَرَهُ رَبُّهُ عز وجل أو جِبْرِیلُ علیه السَّلَام أَنْ یُبَشِّرَهَا بِبَیْتٍ فی الْجَنَّةِ من قَصَبٍ.

بر هیچ یک از زنان به اندازه خدیجه حسادت نکردم؛ چرا که رسول خدا صلی الله علیه وآله او را زیاد یاد می‌کرد، سه سال بعد از وفات او ، با من ازدواج کرد و خداوند به پیامبر و یا جبرئیل دستور داد که خدیجه را به خانه‌ای در بهشت که از درّ و مروارید ساخته شده است، بشارت دهد.

صحیح بخاری ج3 ص1389 ح3606 کتاب فضایل الصحابه باب تزویج النبی خدیجه 

 

ایا مگر نه این است که قران کریم می فرماید :

وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ
واى بر هر بدگوى عیبجویى 

﴿همزه/1﴾ 

 

ایا مگر نه این است که قران کریم در مورد کسانی که پیامبر را ازار می دهند این گونه می فرماید :

 إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا
بى‏ گمان کسانى که خدا و پیامبر او را آزار مى ‏رسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خفت ‏آور آماده ساخته است.

(سوره مبارکه احزاب)﴿۵۷﴾

 

ایا مگر خود عایشه نفرین نکرد که هر کس پیامبر را خشمگین کرد خداوند او را جهنمی کند ؟

عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - أَنَّهَا قَالَتْ قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- لأَرْبَعٍ مَضَیْنَ مِنْ ذِى الْحِجَّةِ أَوْ خَمْسٍ فَدَخَلَ عَلَىَّ وَهُوَ غَضْبَانُ فَقُلْتُ منْ أَغْضَبَکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَدْخَلَهُ اللَّهُ النَّارَ

عائشه : (یا رسول الله )چه کسی تو را به غضب آورده است، خدا او را وارد آتش جهنم کند.

صحیح مسلم، ج 2 ص 879، ح1211، کِتَاب الْحَجِّ ، بَاب بَیَانِ وُجُوهِ الْإِحْرَامِ ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی،
 ناشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت

 

در عبارتی از حدیث پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم امده که ایشان فرمودند :

7620 - 27456 - «لا یجتمعان فی النار مسلم قتل کافرا ثم سدد وقارب ولا یجتمعان فی جوف مؤمن غبار فی سبیل الله وفیح جهنم   ولا یجتمعان فی قلب عبد الإیمان والحسد»

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم در حدیثی فرمودند :ایمان و حسد در قلب بنده قابل جمع نیست .

(صحیح)

البانی ، صحیح الجامع الصغیر وزیاداته جلد 2 صفحه 1262.