وقتی خود صحابه عثمان را کشتند ! طلحه و زبیر قاتل عثمان

وقتی خود صحابه هم قاعده ساختگی و سست عدالت همه صحابه را قبول نداشتند ....

 

حاکم نیشابوری با سند صحیح از تابعی بزرگ نزد اهل سنت یعنی حسن بصری نقل می کند که :

4606- فَحَدَّثَنَا أَبُو بَکْرِ بْنُ إِسْحَاقَ الْفَقِیهُ، وَعَلِیُّ بْنُ حَمْشَاذٍ، قَالَا: ثنا بِشْرُ بْنُ مُوسَى، ثنا الْحُمَیْدِیُّ، ثنا سُفْیَانُ، ثنا أَبُو مُوسَى یَعْنِی إِسْرَائِیلَ بْنَ مُوسَى قَالَ: سَمِعْتُ الْحَسَنَ یَقُولُ: "جَاءَ طَلْحَةُ وَالزُّبَیْرُ إِلَى الْبَصْرَةِ فَقَالَ لَهُمُ النَّاسُ: مَا جَاءَکُمْ؟ قَالُوا: نَطْلُبُ دَمَ عُثْمَانَ قَالَ الْحَسَنُ: أَیَا سُبْحَانَ اللَّهِ، أَفَمَا کَانَ لِلْقَوْمِ عُقُولٌ فَیَقُولُونَ: وَاللَّهِ مَا قَتَلَ عُثْمَانَ غَیْرُکُمْ؟

حسـن بصـرۍ میگوید:طلحـہ وزبیر بہ بصره آمدند،مردم گفتند چـرا آمـده اید؟گفتند قصاص خون عثمان را میجوییم
حسن بصرۍ گفت :﴿یا سبحان الله مگر مردم عقـل نداشتند ڪه بگویند به خـدا قسـم ڪسی جز شما عثمان را نڪشت؟﴾

المستدرک علۍ الصحیحین ج4 ص84

 

 

 

به سند معتبر حاکم نیشابوری نقل می کند که :

5595 - حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ، ثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ سُلَیْمَانَ النَّرْسِیُّ، ثَنَا یَحْیَى بْنُ مَعِینٍ، ثَنَا هِشَامُ بْنُ یُوسُفَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُصْعَبٍ، أَخْبَرَنِی مُوسَى بْنُ عُقْبَةَ، قَالَ: سَمِعْتُ عَلْقَمَةَ بْنَ وَقَّاصٍ قَالَ: لَمَّا خَرَجَ طَلْحَةُ، وَالزُّبَیْرُ...وَلَکِنَّهُ کَانَ مِنِّی فِی أَمْرِ عُثْمَانَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ مَا لَا أَرَى کَفَّارَتَهُ إِلَّا أَنْ یُسْفَکَ دَمِی فِی طَلَبِ دَمِهِ» سنده جید

طلحـہ گفت: در حق عثمان کارۍ کردم که کفاره آن جز ریختن خون من نیست !!

المستدرک علۍ الصحیحین ج4 ص453

 

 

با سندهاۍ های معتبر نقل شده که :

أَخْبَرَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ الْحَافِظُ، أَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الثَّقَفِیُّ، ثَنَا عَبَّادُ بْنُ الْوَلِیدِ الْعَنَزِیُّ، ثَنَا حَبَّانُ، ثَنَا شَرِیکُ بْنُ الْحُبَابِ، حَدَّثَنِی عُتْبَةُ بْنُ صَعْصَعَةَ بْنِ الْأَحْنَفِ، عَنْ عِکْرَاشٍ قَالَ: کُنَّا نُقَاتِلُ عَلِیًّا مَعَ طَلْحَةَ وَمَعَنَا مَرْوَانُ، قَالَ: فَانْهَزَمْنَا، قَالَ: فَقَالَ مَرْوَانُ: «لَا أُدْرِکُ بِثَأْرِی بَعْدَ الْیَوْمِ مِنْ طَلْحَةَ» ، قَالَ: فَرَمَاهُ بِسَهْمٍ فَقَتَلَه»

مروان گفت : وۍ(طلحه) بر قتل عثمان یارۍ کرد،دیگر پس از امروز انتقامم را نمۍ جویم! پس تیرۍ در آورد وبه زانوۍ طلحـه پرتاب کرد و خون طلحـه جارۍ شد تا آنکه مُرد.

المستدرک علۍ الصحیحین ج4 ص451

 

 

 

 

 

اعتراف ابن عثیمن به اینکه امیرالمومنین علیه السلام خودشان را احق به خلافت می دانستند ...

 لا یُمْکِن أن نُخَطِّئَ الصحابة رضی الله عنهم فی بیعة أبی بکر رضی الله عنه، ونُصَوِّب علی بن أبی طالب رضی الله عنه فیما رأى؛ لأن ما رآه علی رضی الله عنه مُخالِف لظاهر ما جاءت به السُّنَّة، وهو أنَّهُ أحقُّ من أبی بکر رضی الله عنه وغیره؛ لقرابته من رسول الله صلى الله علیه وسلم ...
 

مضمون ترجمه : ممکن نیست که صحابه را در خصوص بیعت با ابوبکر خطاکار بدانیم و نظر امام علی را صحیح بشماریم!
چرا که نظر امام علی مخالف با سنت بود زیرا امام علی معتقد بود به دلیل خیشاوندی با پیامبر  خلافت حق ایشان است .

 

 التعلیق على صحیح مسلم، ج٩، ص٨٠

 

 

این در حالیست که به اعتراف بزرگان اهل سنت به تواتر ثابت است که هر کس به امیرالمومنین علی علیه السلام اقتدا کند رستگار میشودچون پیامبر اکرم فرمدند خدایا حق را دائر مدار علی علیه اسلام قرار بده

فخررازى مفسر مشهور اهلسنت میگوید
فقد ثبت بالتواتر و من اقتدى فی دینه بعلى بن أبی طالب فقد اهتدى و الدلیل علیه قوله  (النبی) علیه السلام : اللهم أدر الحق مع علی حیث دار

به تواتر ثابت شده است که هر کس به علی اقتدا کند رستگار می شود چون پیامبر اکرم فرمدند خدایا حق را دائر مدار علی علیه اسلام قرار بده

 التفسیر الکبیر ج1، ص168

 

امام غزالی فقیه و عالم اصولی اهلسنت در المستصفی

امام غزالی فقیه و عالم اصولی  شهیر نزد اهلسنت در المستصفی : عمار بن یاسر ، عدی بن حاتم ، مالک اشتر و عده ای از امرای امام علی علیه السلام عثمان و طلحه را فاسق می دانستند ....

وکیف یفرض والخوارج من جملة أهل الاجماع ، وما اعتقدوا فسق أنفسهم ، بل فسق خصومهم ، وفسق عثمان وطلحة ، ووافقهم علیه عمار بن یاسر ، وعدی بن حاتم ، وابن الکواء ،والأشتر النخعی وجماعة من الامراء

المستصفی من علم الاصول ،الامام غزالی ، ج 1 ص 476

 

که در این نقل هم متوجه می شویم که خود صحابه هم قاعده سست وساختگی عدالت جمیع صحابه را قبول نداشتند

 

 

اعتراف جالب تفتازانی عالم و متکلم شهیر نزد اهل سنت :برخی از صحابه، از صراط مستقیم منحرف شدند و به مرتبه ظلم و فسق رسیدند و ...

 

تفتازانی متکلم شهیر نزد اهل سنت :

 

یعنی أن ما وقع بین الصحابة من المحاربات و المشاجرات على الوجه المسطور فی کتب التواریخ، و المذکور على ألسنة الثقات یدل بظاهره على أن بعضهم قد حاد عن طریق الحق، و بلغ حد الظلم و الفسق. و کان الباعث له الحقد و العناد، و الحسد و اللداد، و طلب الملک و الرئاسة و المیل إلى اللذات و الشهوات

آنچه که از درگیری ها و جنگ بین صحابه نقل شده و با سندهای صحیح به ما رسیده است، نشان گر این است که برخی از صحابه، از صراط مستقیم منحرف شدند و به مرتبه ظلم و فسق رسیدند و انگیزه اینها، این بود که نسبت به همدیگر کینه داشتند و حسد ورزیدند و دنبال ریاست طلبی بودند

 

شرح المقاصد نویسنده : التفتازانی، سعد الدین    جلد : 5  صفحه : 310

 

 

ایا باز هم یک انسان حقیقت جو می تواند به قاعده ساختگی عدالت صحابه معتقد شود ...

 

 

 

 

 

 

جمله عجیب زهری محدث بزرگ نزد وهابیت : شماری از بزرگان ما حاصل آن عمل بودند یعنی زنازاده بودند!

به سند صحیح از زهری محدث بزرگ نزد وهابیت :

 

حَدَّثَنَا وَکِیعٌ حَدَّثَنَا سُفْیَانُ عَنْ بُرْدٍ أَبِی الْعَلَاءِ، عَنِ الزُّهْرِیِّ قَالَ: کَانَ أَئِمَّةٌ مِنْ ذَلِکَ الْعَمَلِ یَعْنِی مِنْ أَوْلَادِ الزِّنَا

زهری (از علمای بزرگ اهل سنت) می گوید: شماری از بزرگان ما  حاصل آن عمل بودند یعنی زنازاده بودند.

[مصنف ابن ابی شیبة،جلد ۴،ص ۳۱۵]

 

ایا اگر شبیه به همین حرف را مصادر یکی دیگر از مذاهب اسلامی نقل کرده بود وهابیت ان را پیراهن عثمان و انها را تکفیر و مهدور الدم

نمی دانست ؟!!؟!!

 

سند هم همانگونه که گفته شد صحیح است که بررسی ان به شرح ذیل است :

 

َ سُفْیَانَ بنِ الحَارِثِ بنِ عَمْرِو بنِ عُبَیْدِ بنِ رُؤَاسٍ،

الإِمَامُ، الحَافِظُ، مُحَدِّثُ العِرَاقِ، أَبُو سُفْیَانَ الرُّؤَاسِیُّ، الکُوْفِیُّ، أَحَدُ الأَعْلاَمِ.

 سیر أعلام النبلاء - ط الرسالة نویسنده : الذهبی، شمس الدین    جلد : 9  صفحه : 141

 

أَبُو عَبْدِ اللهِ الثَّوْرِیُّ

هُوَ شَیْخُ الإِسْلاَمِ, إِمَامُ الحُفَّاظِ, سَیِّدُ العُلَمَاءِ العَامِلِیْنَ فِی زَمَانِهِ, أَبُو عَبْدِ اللهِ الثَّوْرِیُّ, الکُوْفِیُّ, المُجْتَهِدُ, مُصنِّفُ کِتَابِ "الجَامِعِ"

سیر اعلام النبلاء - ط الحدیث نویسنده : الذهبی، شمس الدین    جلد : 6  صفحه : 621

 

بُرْدُ بنُ سِنَانٍ أَبُو العَلاَءِ الدِّمَشْقِیُّ * (4)
الفَقِیْهُ، أَبُو العَلاَءِ الدِّمَشْقِیُّ، نَزِیْلُ البَصْرَةِ، مِنْ کِبَارِ العُلَمَاءِ.

سیر اعلام النبلاء - ط الرساله نویسنده : الذهبی، شمس الدین    جلد : 6  صفحه : 151

 

الزُّهْرِیِّ مُحَمَّدُ بنُ مُسْلِمِ بنِ عُبَیْدِ اللهِ * (ع)
ابْنِ عَبْدِ اللهِ بنِ شِهَابِ بنِ عَبْدِ اللهِ بنِ الحَارِثِ بنِ زُهْرَةَ بنِ کِلاَبِ بنِ مُرَّةَ بنِ کَعْبِ بنِ لُؤَیِّ بنِ غَالِبٍ، الإِمَامُ، العَلَمُ، حَافِظُ زَمَانِه، أَبُو بَکْرٍ القُرَشِیُّ، الزُّهْرِیُّ، المَدَنِیُّ، نَزِیلُ الشَّامِ.

سیر أعلام النبلاء - ط الرسالة نویسنده : الذهبی، شمس الدین    جلد : 5  صفحه : 326

مصادرمعتبر وهابیت می گوید عثمان طلحه را حرام زاده صدا می کرده !!

 

 

در نقلی که با  سندی که با روات توثیق شده نقل شده این گونه امده :

 - حدثنا الحزامی (صدوق حسن الحدیث)قال حدثنا عبد الله بن وهب(ثقه حافظ) قال أخبرنی یونس(ثقه) عن أبی شهاب(الفقیه الحافظ متفق على جلالته وإتقانه) قال أرسل عثمان رضی الله عنه إلى علی رضی الله عنه وهو محصور إن کنت مأکولا فکن خیر آکل ولا تخل بینها 
وبین ابن فلانة یرید طلحة

أخبار المدینة ابن شبه نمیری بصری ،ج 4 ص 54و55 ط دار العلیان

 

در این نقل مصادر وهابیت می گوید که عثمان یک صحابی را ابن فلانه که نزد وهابیت به معنای حرام زاده است صدا می زده !!

مرسل تابعی هم نزد بزرگان وهابیت حجت است 

ملا علی قاری حنفی می گوید :
مرسل التابعی حجة عند الجمهور
مرقاة المفاتیح شرح مشکاة المصابیح، ج 1 ص 3284 در شرح ح 5247

 

ایا اگر مثل این نقل های تاریخی  در کتب دیگر فرق اسلامی بود وهابیت با قاعده خود ساخته عدالت صحابه دست به تکفیر انها نمی زد ؟!

یزید نباید لعن شود چون راه را برای لعن بالا سری های قبل از او باز و هموار می شود !!

 

تفتازانی  : فإن قیل فمن علماء المذهب من لم یجوز اللعن على یزید مع علمهم بأنه یستحق ما یربوا على ذلک ویزید قلنا تحامیا عن أن یرتقی إلى الأعلى فالأعلى کما هو شعار الروافض 
اگر گفته شود: بعضی از علمای مذهب لعن یزید را جایز نمی دانند، در حالی که خود به خوبی آگاهند که یزید و پیروانش مستحق لعن هستند!! در پاسخ می گوییم: این به خاطر فرار و اجتناب از این است که مبادا لعن یزید سرایت به دیگران که بالاتر از او هستند(پدرش و دیگر خلفا و صحابه ای که ظلم کرده اند ) نمایدهمانطور که روافض انجام می دهند.

شرح المقاصد فی علم الکلام  ج 5   ص 3011

 

تشویق و توصیه به کتمان و پنهان کردن ظلم ها و بدی های صحابه !!

یکی از موارد عجیب که در میان بزرگان مخالفین در طول تاریخ ترویج داده می شده تشویق و توصیه به کتمان و حذف و عدم نقل بسیاری ازمشاجرات و انحرافات و یا بدعت ها و یا جنایاتی و یا ظلم هایی که به اهل بیت علیهم السلام  که توسط خلفا و صحابه انجام شده می باشد ، که فقط به چند مورد ان اشاره می کنیم :

 

 

 

أبو الحسین ابن أبی یعلى (المتوفى: 526هـ) به نقل از احمد بن حنبل آورده است :

و من الحجة الواضحة الثابتة البینة المعروفة ذکر محاسن أصحاب رسول الله کلهم أجمعین والکف عن ذکر مساویهم والخلاف الذی شجر بینهم ... .

لا یجوز لأحد أن یذکر شیئا من مساویهم ولا یطعن على أحد منهم بعیب ولا بنقص فمن فعل ذلک فقد وجب على السلطان تأدیبه وعقوبته لیس له أن یعفو عنه بل یعاقبه ویستتیبه فإن تاب قبل منه وإن ثبت عاد علیه بالعقوبة وخلده الحبس حتى یموت أو یتراجع.

نقل کردن خوبی‌های همه اصحاب رسول خدا و پرهیز از نقل بدی‌های ایشان و درگیری‌های ایشان با دلیل واضح و آشکار ، ثابت شده است ...جایز نیست کسی چیزی از بدی‌های ایشان را نقل کرده و یا بر کسی از ایشان عیب و نقصی بگیرد ؛ و اگر کسی چنین کرد ، بر سلطان لازم است که او را تادیب و عقوبت کرده و حق بخشیدن وی را ندارد ؛

بلکه باید او را شکنجه کرده توبه دهند ؛ که اگر توبه کرد از وی پذیرفته می‌شود ؛ اما اگر قبول نکرد دوباره باید او را شکنجه کرده و حبس ابد نمایند ، تا اینکه بمیرد ؛ مگر آنکه از نظر خویش برگردد .

طبقات الحنابلة ج 1 ، ص 30 ، طبع مطبعة السنة المحمدیة

 

 

 

شیخ الاسلام وهابی ها ، ابن تیمیه حرانی نیز در اعترافی که می کند به طور خلاصه وار می نویسد:

 

کان من مذاهب أهل السنة الإمساک عما شجر بین الصحابة .

پرهیز از نقل درگیری‌های بین صحابه از مذهب اهل سنت بوده است.

منهاج السنة النبویة ج 4 ، ص 448 ، ناشر: مؤسسة قرطبة

 

 

 

 

 

 

نووی از قول امام مازری آورده است :

قال المازری :  لکنا مأمورون بحسن الظن بالصحابة - رضی الله عنهم أجمعین - ونفی کل رذیلة عنهم ، وإذا انسدت طرق تأویلها نسبنا الکذب إلى رواتها

ما مامور به حسن ظن به صحابه و نفی کل رذیلت ها از آنها هستیم و زمانی که حدیثی پیدا کردیم (که موجب اثبات رذیلت برای صحابه شد) اما راه تاویل برای آن روایت وجود نداشت باید به روات روایت نسبت دروغ گویی و کذب بدهیم .

شرح النووی على مسلم ج 12 ص 72 طبع المطبعة المصریة بالأزهر

 

 

 

و جالب اینکه شخصی مثل تفتازانی از متکلمین شهیر اهل سنت می گوید اگر راه انتقاد و لعن  بخاطر بدی های شخص ظالمی مثل یزید باز شود این جریان ادامه پیدا می کند و به بقیه صحابه هم کشیده می شود  

فإن قیل فمن علماء المذهب من لم یجوز اللعن على یزید مع علمهم بأنه یستحق ما یربوا على ذلک ویزید قلنا تحامیا عن أن یرتقی إلى الأعلى فالأعلى کما هو شعار الروافض

اگر گفته شود: بعضی از علمای مذهب لعن یزید را جایز نمی دانند، در حالی که خود به خوبی آگاهند که یزید و پیروانش مستحق لعن هستند!! در پاسخ می گوییم: این به خاطر فرار و اجتناب از این است که مبادا لعن یزید سرایت به دیگران که بالاتر از او هستند نماید.

شرح المقاصد فی علم الکلام  ج 2   ص 307

 

 

 

 

یا جایی که ذهبی عالمان را دعوت به کتمان در مورد ظلم ها ومعاصی صحابه می کند

کلام الاقران إذا تبرهن لنا أنه بهوى وعصبیة، لا یلتفت إلیه، بل یطوى ولا یروى، کما تقرر عن الکف عن کثیر مما شجر بین الصحابة وقتالهم رضی الله عنهم أجمعین، وما زال یمر بنا ذلک فی الدواوین والکتب والاجزاء، ولکن أکثر ذلک منقطع وضعیف، وبعضه کذب، وهذا فیما بأیدینا وبین علمائنا، فینبغی طیه وإخفاؤه، بل إعدامه لتصفو القلوب، وتتوفر على حب الصحابة، والترضی عنهم، وکتمان ذلک متعین عن العامة وآحاد العلماء.

 

اگر برای ما مبرهن و مسلم شد که کلامی از بزرگان دین، از روی هوس و تعصب بود، نباید مورد توجه قرار گیرد، بلکه باید از بین برود و نقل نشود؛ و آنچه که از اختلافات صحابه با یکدیگر و جنگ و نبرد با همدیگر، در اختیار ما و علمای ماست، سزاوار است که تمام آن مطالب از بین برود و مخفی گردد، بلکه باید معدوم و نابود بشود؛ تا قلبها نسبت به صحابه صاف گشته و موجب محبت بیشتر مردم به صحابه و موجب رضایت از ایشان گردد. و پوشاندن این موارد اختلافی بین صحابه، از عموم مردم و از تک تک علماء، واجب عینی است.

سیر اعلام النبلاء، ج 10 ص 92

 

 

بیان کتب اهل سنت به اینکه خود صحابه هم قاعده ساختگی عدالت صحابه را قبول ندلشتند و جناب عمار معاویه را سب و شتم می کرد ...

 

بیان کتب اهل سنت به اینکه خود صحابه هم قاعده ساختگی عدالت صحابه را قبول ندلشتند و جناب عمار معاویه را سب و شتم می کرد ...

 

به سند صحیح ابوالغادیه ملعون قاتل حضرت عمار می گوید :

أخبرنا أبو حفص وکلثوم بن جبیر عن أبی غادیة قال: " سمعت عمار بن یاسر یقع فی عثمان یشتمه بالمدینة، قال: فتوعدته بالقتل، قلت: لئن أمکننی الله منک لأفعلن، فلما کان یوم صفین جعل عمار یحمل على الناس، فقیل: هذا عمار،فرأیت فرجة بین الرئتین وبین الساقین، قال: فحملت علیه فطعنته فی رکبته،قال، فوقع فقتلته، فقیل: قتلت عمار بن یاسر؟ ! وأخبر عمرو بن العاص، فقال: سمعت رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول: (فذکره) ، فقیل لعمرو بن العاص:هو ذا أنت تقاتله؟ فقال: إنما قال: قاتله وسالبه

 

ابوغادیه می گوید: درمدینه عمار بن یاسر را شنیدم که به عثمان دشنام می‎دهد؛ پس او را تهدید به قتل کردم و گفتم: اگر خداوند ممکن سازد، به تحقیق انجام می‎دهم! پس زمانی که جنگ صفین شد، عمار بر مردم حمله می‎کرد. گفتند: این عمار است؛ پس من به عمار بن یاسر حمله کردم و به زانوۍ او ضربه زدم و او افتاد؛ پس او را کشتم. گفتند: عمار بن یاسر را کشتی؟ و خبر به عمرو بن عاص رسید؛ پس گفت: شنیدم رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: همانا قاتل عمار وسلب کننده او در آتش است.

 

تصحیح البانۍ:وهذا إسناد #صحیح، رجاله ثقات 

سلسلة الأحادیث الصحیحة ج:5 ص:19

http://lib.efatwa.ir/43369/5/19

 

جالب است طبق نقل های صحیح حدیثی اهل سنت پیامبر اکرم  جناب عمار همیشه هدایتگر ترین راه را انتخاب می کند ...

 

حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ حَبِیبٍ، عَنْ حَبِیبِ بْنِ أَبِی ثَابِتٍ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ، قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ فَوَقَعَ فِی عَلِیٍّ، وَفِی عَمَّارٍ رَضِیَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُمَا عِنْدَ عَائِشَهَ، فَقَالَتْ: أَمَّا عَلِیٌّ، فَلَسْتُ قَائِلَهً لَکَ فِیهِ شَیْئًا، وَأَمَّا عَمَّارٌ، فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، یَقُولُ: لَا یُخَیَّرُ بَیْنَ أَمْرَیْنِ، إِلَّا اخْتَارَ أَرْشَدَهُمَا.

فردی به امام علی(ع) و عمار بن یاسر(رض) نزد عائشه دشنام داد پس گفت : در مورد علی(ع) چیزی به تو نمیگویم اما درمورد عمار من از رسول الله(ص) شندیم که گفتند : بین دو امر مخیر نمیشود مگر اینکه رائ هدایت کننده تر ونزدیک به صواب وحق را انتخاب میکند. 

 

تعلیق شعیب الأرنؤوط : إسناده صحیح على شرط مسلم

مسند  أحمد بن حنبل ج6 ص 113

 

 

 

 

دروغ شاخدار دیگری از ابن تیمیه در مورد شیعه به پیروان سلفی و وهابیش !!

 

از تهمت های مضحکانه و ناجوانمردانه و عوام فریبانه ای که در طول تاریخ بزرگان و عالمان مکتب سقیفه برای سرکوب و گمراه نشان دادن  پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام ان را به شیعه نسبت می دهند این تهمت است که شیعیان اعتقاد دارند که امام عصر در سرداب سامراء مخفی شده اند و از انجا ظهور می کنند و شیعیان هم با اسلحه هایشان و چهارپایان خودشان در انجا منتظر حضرتند تا ایشان بعد از ظهورشان سوار بر این چار پایان شود و حتی در انجا نماز هم نمی خوانند تا از ظهور حضرت غافل نشوند و جا نمانند !!

 

 

أبو القاسم المنتظر: أبو القاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی بن محمد الجواد المذکور قبله ثانی عشر الأئمة الاثنی عشر علی اعتقاد الامامیة المعروف بالحجة وهو الذی تزعم الشیعة أنه المنتظر والقائم والمهدی وهو صاحب السرداب عندهم وأقاویلهم فیه کثیرة وهم ینتظرون ظهوره فی آخر الزمان من السرداب بسر من رأی.

ابوالقاسم محمد فرزند امام حسن عسکری «علیهما السلام» که بنا بر اعتقاد شیعیان دوازدهمین امام و معروف به حجت می باشد، همان است که شیعیان گمان می کنند او منتظر و قائم و مهدی است که صاحب سرداب بوده و در باره ایشان صحبت های زیادی شده است، شیعیان منتظر ظهور وی در آخر الزمان از سرداب سامراء می باشند

وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، ج4، ص176

 

 

 

 

 

 

 

 

«وَمِنْ حَمَاقَتِهِمْ أَیْضًا أَنَّهُمْ یَجْعَلُونَ لِلْمُنْتَظِرِ عِدَّةَ مَشَاهِدَ یَنْتَظِرُونَهُ فِیهَا کَالسَّرَادِبِ الَّذِی بِسَامَرَّا الَّذِی یَزْعُمُونَ أَنَّهُ غَابَ فِیهِ، وَمَشَاهِدُ أُخَرُ، وَقَدْیقِیمُونَ هُنَاکَ دَابَّةً لِیَرْکَبَهَا إِذَا خَرَجَ، وَیُقِیمُونَ هُنَاکَ إِمَّا فِی طَرَفَیِ النَّهَارِ، وَإِمَّا فِی أَوْقَاتٍ أُخَرَ مَنْ یُنَادِی عَلَیْهِ بِالْخُرُوجِ یَا مَوْلَانَا اخْرُجْ یَا مَوْلَانَا اخْرُجْ، وَیُشْهِرُونَ السِّلَاحَ، وَلَا أَحَدَ هُنَاکَ یُقَاتِلُهُمْ، وَفِیهِمْ مَنْ یَقُولُ فِی أَوْقَاتِ الصَّلَاةِ دَائِمًا لَا یُصَلِّی خَشْیَةَ أَنْ یَخْرُجَ، وَهُوَ فِی الصَّلَاةِ، فَیَشْتَغِلَ بِهَا عَنْ خُرُوجِهِ وَخِدْمَتِهِ...»

از دیگر حماقت‌هاى شیعه این‌که آنان براى مهدى منتظَر، جایگاه‌ها و اماکنى چند را قرار داده و در آن‌ها به انتظار او می‌نشینند. سرداب سامرّا که به زعم شیعیان، محل غیبت مهدى منتظَر است از جمله این اماکن به شمار مى‌رود. آنان گاهى چارپایى را در محوطه این سرداب مى‌گذارند تا منتظَر به هنگام ظهور بر آن سوار شود. در آغاز و پایان روز و دیگر اوقات، شخصى را مأمور مى‌کنند که در مقابل سرداب بایستد و از مهدى منتظَر، چنین درخواست ظهور کند: اى مولاى ما! ظهور کن، اى مولاى ما! ظهور کن. شیعیان در این اماکن سلاح بر مى‌کشند، در حالى که کسى در آن جا نیست تا با آنان بجنگند. در میان شیعیان افرادى هستند که همیشه به هنگام نماز مى‌گویند: نماز نمى‌خوانیم تا مبادا مهدى منتظَر ظهور نماید و ما به خاطر اقامه نماز از ظهور و خدمتگزارى او باز مانیم» 

 ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، بیروت: موسسة القرطبة، ج 1 ص 44

 

 

 

 

حال ما به کسانی که نمی خواهند حقیقت را ببینند و پافشاری بر عقاید باطل وهابیت دارند تحدی می کنیم که فقط یک روایت صحیح از مصادر شیعی بیاورند که بیان گر چنین اعتقادی در میان شیعیان باشد !!

ایا براستی می توان به دیگر ادعا ها و گفتار های عالمانی که فراوان این چنین دروغ ها و تهمت های ناجوانمردانه و مضحکانه را که به مخالف خودشان می زنند را با دیده راستی و اطمینان نگریست ؟!!

 

ایا بهتر نیست پیروان وهابیت با شنیدن و دیدن چنین اتهاماتی از قبیل خرافه و قبر پرستی و شرک و تحریف قران و... به شیعه ،خودشان دنبال حقیقت بروند و این موضوعات را بصورت مسقیم از مصادر و عالمان امامیه جویا شوند تا دچار گمراهی در عقیده و دین خود نشوند و در قیامت بین خود و خدای خود در مورد عقیده اشان حجت داشته باشند ؟!!